Zodra je je manuscript naar de uitgever stuurt, ben je razend benieuwd wanneer je antwoord krijgt. Maar dat duurt sowieso altijd even en je krijgt het niet altijd. Dat komt door de slush pile.
Wat is een slush pile?
Omdat veel mensen een schrijversdroom hebben, komt er elke week een stortvloed aan manuscripten bij een uitgever binnen. Zie het als een overvol postvakje dat de uitgever leeg moet maken.
De slush pile als mailbox
Zie de slush pile van een uitgever als je eigen mailbox. Waarschijnlijk krijg je ook tientallen mails per dag. Ik denk niet dat je elke mail leest, aangezien er vaak berichten of nieuwsbrieven tussen zitten die je niet (langer) interesseren.
Een uitgever moet alles lezen. Als die willekeurig manuscripten ongelezen laat, bestaat de kans dat een goudmijntje onontdekt blijft. Als er een onbekende auteur aanklopt bij de uitgever, heeft de uitgever geen idee hoe goed of slecht die auteur is.
Werkwijze van de slush pile
Omdat een uitgever dus wel alles wil lezen, maar dat postvakje overvol blijft, is er de werkwijze van de slush pile. De uitgever leest jouw manuscript zoals jij een nieuwsbrief leest die af en toe iets leuks te melden heeft: je blijft erop geabonneerd omdat er zo nu en dan iets boeiends in vermeld staat. Maar als de eerste aanblik niets interessants biedt, lees je de nieuwsbrief niet verder uit. Als auteur wil je een ‘nieuwsbrief’ hebben die opvalt tussen alle andere en die uitnodigt tot lezen. Als je ‘de slush pile uit bent’ is dat net als in het plaatje: jij bent in het postvak uit belandt, waarmee de kans dat je uitgegeven wordt groter is.
De slush pile niet uitkomen
De tientallen nieuwsbrieven die jij per dag niet leest, geef je verder geen aandacht. Je gaat niet elke website mailen waarom je de artikelen niet interessant vond. Helaas geldt dat ook bij uitgevers. Je kan er het best van uit gaan dat je niets meer van de uitgever hoort.
Uit de slush pile komen
Mocht je wel dat felbegeerde plekje in het ‘postvak uit’ halen, dan moet je alsnog veel geduld hebben:
* Je bent sowieso niet de enige in het ‘postvak uit’. Je bent dichterbij, maar nog niet bij de finish;
* De uitgever moet ruimte hebben om je verhaal uit te geven;
* Je genre/verhaalthema moet op dat moment op de prioriteitenlijst van de uitgever staan.
Hoe succesvol een uitgever ook is, niet alle boeken uit het ‘postvak uit’ kunnen ineens worden uitgeven. Om ervoor te zorgen dat de boeken die uitgegeven worden ook goed verkopen, moet er voldoende tijd aan ieder boek worden besteed. Daarom kan het even duren voordat jouw boek aan de beurt is.
Iedere uitgever heeft een zogenoemd fonds. Dat wil zeggen dat ze bepaalde genres al dan niet uitgeven. Een uitgever met meerdere genres in zijn fonds zal misschien jouw feelgood even laten liggen, omdat ze net een feelgood hebben uitgebracht en het nu tijd is om een thriller de wereld in te sturen. Ook bij uitgevers die zich specialiseren in één genre kunnen verhalen rouleren. Bouquetverhalen lopen volgens een redelijk strakke formule. Maar toch zul je zien dat de hoofdpersoon van het verhaal nu een oliesjeik moet zijn. Daarna is het pas de beurt aan jouw westerse multimiljardair.
De vuistregel is dat je een halfjaar na het insturen van je manuscript eventueel goed nieuws krijgt van de uitgever.
Vergroot je kans om de slush pile door te komen
Als je je kans wil vergroten om de slush pile door te komen, is er een aantal dingen die je kan doen.
* Controleer of je verhaal bij het fonds van de uitgever past.
* Voeg een overzichtelijke en boeiende synopsis toe in je e-mail.
* Schrijf in de begeleidende tekst van je e-mail een samenvatting van twee zinnen.
* Het helpt als je online actief bent op sociale media. Dat geeft aan dat je al een potentieel lezerspubliek hebt.
Sowieso is het verstandig om proeflezers in te schakelen. Met de slush pile in het achterhoofd, is het verstandig om hen te vragen of ze meteen vanaf het begin af aan geïnteresseerd zijn. Een redacteur inhuren kan ook helpen om je manuscript aantrekkelijk(er) te maken voor een uitgever. Kijk hiervoor eens in mijn webshop.
De uitgever meteen prikkelen
Een uitgever kan dus niet veel lezen. Daarom is het ontzettend belangrijk dat je de uitgever meteen weet te prikkelen. De eerste anderhalve pagina van je manuscript wordt gelezen, dan wordt er al een oordeel over geveld.
Bij een zeer grote uitgever kan dit zelfs aanzienlijk korter zijn. Enkele alinea’s of zelfs een paar regels aan leestijd komen dan ook voor. De uitgever kan in zo’n korte tijd zien of je schrijfstijl al dan niet goed genoeg is. Daar hoef je niet op te letten. Als daar de fout ligt, moet je je persoonlijke schrijversstem nog vinden, of meer oefenen met schrijven.
Inhoudelijk moet je op twee dingen letten. In pakweg de eerste pagina moet je:
* een conflict of actie beloven;
* aantonen dat je kort en krachtige actie kan schrijven.
Het conflict of de verandering hoeft niet meteen het centrale conflict te zijn, maar wel iets wat de lezer doet afvragen: “Wat is er aan de hand?” of “Hoe gaat dit verder?“. Dit kan al zo simpel zijn als: “Waarom huilt dit personage?”. Kom dan niet met iets simpels als: Ze stootte haar teen. Laat zien wat het karakter van het personage weggeeft. Bijvoorbeeld dat ze bang is aangelegd. Langzaam maar zeker kan je dan gedurende je verhaal onthullen waarom dat zo is. Kort en krachtige actie hoeft evengoed geen explosies of een gigantisch drama te betekenen. Eerder: kun je (middels show don’t tell) binnen enkele regels of alinea’s duidelijk maken dat je personage bang is? Doe je dat op een spannende manier en met een prettig tempo? Gebruik je geen vijf pagina’s waar vijf regels zouden volstaan, of laat je juist cruciale informatie achter, waardoor je de lezer verwart?
Verhaal en taal: tips voor creatief schrijven 