Als je jezelf officieel schrijver wil kunnen noemen, kun je self-publishing proberen. Wat houdt het in, wat zijn de voor- en nadelen en wanneer is het iets voor jou?
Wat is self-publishing?
Self-publishing houdt in dat je een uitgever hebt, maar zelf voor vrijwel alles moet zorgen:
* de opmaak van de tekst;
* controle en verbetering van spelling en grammatica;
* foto’s voor de cover en van je portret;
* de promotie van je boek.
Zelfstandig een boek uitgeven is niet veel meer dan een uitgever zoeken die zorgt voor het drukwerk, het ontwerp van het omslag en een ISBN- nummer, waarmee je een officiële auteur wordt en als zodanig bij het Centraal Boekhuis ingeschreven staat.
Printing on demand
Omdat self-publishing zo toegankelijk is, komen er veel manuscripten binnen bij dit soort uitgevers. Het is dan niet rendabel meer om honderden of duizenden exemplaren te drukken. Daarom werkt men met ‘printing on demand’: er wordt pas een exemplaar van een boek gedrukt zodra het is besteld. Zo komt de uitgever niet met onverkochte exemplaren te zitten en lopen ze vrijwel geen financieel risico.
Zelf je boek promoten
Als je in eigen beheer uitgeeft, zal je zelf je promotie moeten doen. Wees dus voorbereid om veel tijd te besteden aan sociale media, lokale kranten om een interview te vragen en niet te bescheiden te zijn als je de kans krijgt je boek aan de man te brengen. De uitgever zal de mogelijkheid bieden om bijvoorbeeld visitekaartjes en posters voor je boek in te kopen, maar daar komen dan wel extra kosten bij.
Levert self-publishing iets op?
Als auteur van een roman bij welke uitgever dan ook, staat (in Nederland) je salaris -oftewel je royalties- wettelijk vast. Je krijgt 10% van de verkoopprijs per verkocht exemplaar. In de praktijk komt dat neer op ergens tussen 1,40 en 1,90.euro Je zal dus eerder geld inleveren, als je de kosten van promotiemateriaal nog mee moet rekenen.
Is self-publishing iets voor mij?
Self-publishing is een fantastische en laagdrempelige eerste mogelijkheid om van het schrijverschap te proeven. Als je je verhaal graag professioneel gedrukt wil hebben en wil ervaren hoe je met het promoten omgaat, is het perfect.
Self-publishing gaat heel makkelijk: zolang je geen aanstootgevende teksten schrijft, is de kans vrij klein dat je manuscript wordt afgewezen.
Als je echt professioneel wil uitgeven en grote ambities hebt, ben je bij deze uitgevers niet aan het goede adres. Vanwege de eerdergenoemde zelfstandigheid die de uitgever van je verwacht, maar juist ook omdat deze manier van uitgeven erg laagdrempelig is geworden.
Schrijver versus auteur
Je bent een schrijver als je een verhaal van A tot Z kan afmaken en dat laat drukken. Je bent een auteur als je kwalitatief goed werk levert, naar een professionele uitgever gaat en een noemenswaardig lezerspubliek weet te trekken. Een schrijver is de amateur, waar de auteur professioneel is.
Deze vergelijking maak ik even om de nadelen van self-publishing te kunnen schetsen.
De reactie van je naasten als schrijver
Meestal zijn de (proef)lezers van een schrijver diens naaste omgeving. Die mensen vinden het idee van een boek schrijven al heel knap. Zij hebben het goed met je voor, maar kunnen meestal geen professionele blik werpen op je werk.
Ik spreek uit eigen ervaring. Ik gaf mijn eerste roman uit toen ik zestien was. Iedereen vond het een geweldig interessant verhaal: “Jouw boek is echt heel interessant en boeiend, dit moet naar een uitgever.”
Het verhaal was redelijk. Maar de stortvloed aan infodump, tell, regieaanwijzingen en slechte opmaak waren dat zeker niet. Voor een eerste poging op die leeftijd deed ik het redelijk. Maar een professionele uitgever had het meteen weggelegd. (Dat doe ik nu zelfs. De tekst leest voor mij nu alsof ik Rembrandt ben die naar zijn peutertekeningen kijkt. Ik ben sindsdien veel gegroeid als schrijfster 😉 )
Nadelen van self-publishing
Hoewel niet altijd, zijn verhalen van uitgevers in eigen beheer regelmatig in romanvorm gegoten levensverhalen. De schrijver heeft tegen kanker gevochten, de wereld rondgetrokken of een kind verloren. Het kan fijn zijn iets van je af te schrijven en dat verhaal aan andere mensen te kunnen geven. Toch schrijven deze mensen eerder iets op in verhaalvorm, dan dat ze daadwerkelijk een kwalitatieve roman leveren. Daar is op zich niets mis mee, maar als je serieuze ambities hebt, moet je een paar dingen weten over self-publishing.
Je krijgt geen feedback
Je krijgt geen redacteur als je uitgeeft in eigen beheer. Dat betekent dus ook dat niemand je werk inhoudelijk professioneel na zal kijken. (Dat kan ik voor je doen. Kijk eens in mijn webshop.) Schrijf je met onnodige expositie of is de beste vriend van je hoofdpersoon een blije Magic pixie? De uitgever zal het je niet vertellen. Self-publishing laat je dus niet groeien als schrijver.
Je wordt niet beroemd
Tenzij je eigenhandig tienduizenden mensen persoonlijk weet te bereiken, zal je niet beroemd worden. Zelfstandig promotiewerk doen levert niet genoeg op om een serieuze naam te maken.
Je ego kan een onterechte boost krijgen
Je hebt een boek uitgegeven in eigen beheer. Gaaf! Nu ben je officieel een schrijver. Net als nog honderdduizenden (!) andere mensen in Nederland. Tja… Ondanks dat je jezelf officieel een auteur kan noemen als je uitgeeft in eigen beheer, zegt dat niet veel. Want hoeveel van die honderdduizenden schrijvers ken jij bij naam? Misschien ben je echt getalenteerd, maar zie dat zelfstandig uitgegeven boek niet als bewijs.
Sowieso moet er je als schrijver waken dat je ego niet te groot wordt. Ook als je getalenteerd bent, moet je je ego kunnen parkeren. Want als je uiteindelijk bij een professionele uitgever terecht komt, moet je open kunnen staan voor feedback van de redacteur. Je zal fouten maken, hoe getalenteerd je ook bent. Maar dat geeft niet. Niemand is perfect. Of wilde je soms zeggen dat jij een Mary Sue of Joe Sixpack bent die uit papieren bladzijdes is opgestegen? 😉
Verhaal en taal: tips voor creatief schrijven 